ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ
συνυφασμένες με την ελαιοκαλλιέργεια, καθώς η σχέση τους είναι αποτυπωμένη σχεδόν σε κάθε πτυχή της ιστορίας της.
Η Λέσβος κατατάσσεται σήμερα ανάμεσα στις μεγαλύτερες ελαιοπαραγωγές περιοχές της Ελλάδας. Δηλαδή περίπου 45.000 στρέμματα γης στο νησί μας, τη Λέσβο, είναι καλλιεργημένα με 11.000.000 ελαιόδεντρα με βασική ποικιλία την ‘αδραμιτιανί ‘. Αυτή η ποικιλία προέρχεται από την Μικρά Ασία, τα Τούρκικά παράλια στην ανατολική μεριά του Αιγαίου Πελάγους, και το παραγόμενο λάδι είναι πολύ υψηλής ποιότητας και μπορεί να συγκριθεί με ελάχιστα της Μεσογείου.
Το ελαιόλαδο είναι προϊόν που προέρχεται από τη σάρκα του ελαιόκαρπου γι’ αυτό περιέχει ως 300 διαφορετικές ουσίες, που είναι τόσο χρήσιμες για την υγεία μας. Οι ουσίες αυτές συμβάλουν στη γεύση, στο χρώμα, στο άρωμα και στη θρεπτική – βιολογική αξία του ελαιόλαδου.
Ο τρόπος που έβγαινε το λάδι από τον ελαιόκαρπο, ακολούθησε στην πορεία των αιώνων την εξέλιξη την ανθρώπινης σκέψης και του πολιτισμού. Στη Λέσβο, τα αρχαιότερα ευρήματα αυτής της διαδικασίας βρέθηκαν στην περιοχή της Θερμής, όπου ανακαλύφθηκε ένα πρωτόγονο ελαιοτριβείο που ανάγεται στην εποχή του χαλκού, 2800-2000 π.Χ και αποτελείται από μια πέτρινη ρηχή σκάφη, μέσα στην οποία άλεθαν τις ελιές.
Η διαδικασία έκθλιψης του ελαιόκαρπου πέρασε από διάφορα στάδια μέσα από την εξέλιξη της Λέσβου: από τους χειροκίνητους στους ζωοκίνητους λιόμυλους, στα πρώτα πιεστήρια, όπου ξεχώριζαν το κουκούτσι από την ελιά, στην αντικατάσταση της κωνοειδούς μυλόπετρας από την κυλινδρική γύρω στα 1844, μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, οπότε άρχισαν να λειτουργούν στο νησί τα πρώτα ατμοκίνητα ελαιοτριβεία και σήμερα βέβαια τα σύγχρονα ελαιοτριβεία, όπου χρησιμοποιούνται αποκλειστικά μηχανικές μέθοδοι παραγωγής με χρήση φυγοκεντρικών συστημάτων τριών φάσεων.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ
•ΠΑΡΘΕΝΑ ΕΛΑΙΟΛΑΔΑ
•ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΕΝΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ
•ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΟ ΠΥΡΗΝΕΛΑΙΟ
•ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΕΝΟ ΠΥΡΗΝΕΛΑΙΟ
•ΠΥΡΗΝΕΛΑΙΟ
Είναι γνωστό πλέον σε όλους μας ότι η μεσογειακή διατροφή αποτελεί την πιο υγιεινή διατροφή, καθώς συμβάλλει μεταξύ άλλων στην καλή υγεία και μακροζωία του ατόμου. Ένα από τα βασικότερα συστατικά αυτής είναι το ελαιόλαδο το οποίο λόγος της περιεκτικότητας του σε μονοακόρεστα λιπαρά, θεωρείται προϊόν υγιεινής διατροφής με πολλές και θετικές επιδράσεις στον οργανισμό.
• Παρακάτω αναφέρονται κάποιες από τις ιδιότητες του:
•Πρόληψη εμφράγματος.
•Έχει αντιγηραντική δράση συμβάλλοντας στην μακροζωία.
•Παίζει πρωταρχικό ρόλο στην ανάπτυξη του κεντρικού, νευρικού συστήματος.
•Περιέχει βιταμίνες Ε και Α που δρουν αντιοξειδωτικά.
•Είναι πιο εύπεπτο σε σύγκριση με άλλα λάδια.
•Εμποδίζει τη δημιουργία θρομβώσεων στις καρδιακές αρτηρίες.
•Εμποδίζει τη συσσώρευση του λίπους στο συκώτι.
Ο ελαιώνας της Λέσβου που σκεπάζει απλόχερα το μεγαλύτερο μέρος του νησιού, απλώνεται από τις ψηλές βουνοκορφές, μέχρι χαμηλά στις ακτές του, αγγίζοντας πολλές φορές την θάλασσα.
Όσο για τις ελιές της Λέσβου, συναντώνται σε πολλές ποικιλίες όπως: ρουπάδα, πράσινη τσακιστή, μισώριμη, ξεπικρισμένη και χαραγμένη σε αλατόνερο, φρέσκια, μαύρη, ζαρωμένη και αλατισμένη από το καλάθι, ξυδάτη με φέτες από λεμόνι, και είναι ονομαστικές για την μεστή γεύση τους.
Οι ποικιλίες των ελαιόδεντρων του νησιού είναι η Κολοβή, που αποτελεί το 65% του Λεσβιακού ελαιώνα και ωριμάζει βραδύτερα από τις άλλες στον καρπό της, η Αδραμυτιανή, που είναι σχετικά πρώιμη και αποτελεί το 30%, η Λαδολιά (Θρούμπα), καθώς και άλλες ποικιλίες σε ποσοστό 5%.
Αναπόφευκτα έγινε το προϊόν του νησιού, το οποίο στήριξε τη επιβίωση άλλα και την άνθιση της επιχειρηματικότητας για πολλές γενιές. Η οικονομική και πολιτιστική ζωή της Λέσβου είναι συνυφασμένες με την ελαιοκαλλιέργεια, καθώς η σχέση τους είναι αποτυπωμένη σχεδόν σε κάθε πτυχή της ιστορίας της.
ΜΕΛΙ
Εντυπωσιακή βιοποικιλότητα που διαθέτει η Λέσβος και το μεράκι των μελισσοπαραγωγών της, τα τελευταία χρόνια έχουν αναβιώσει την παράδοση παραγωγής εξαιρετικού μελιού στο νησί. Παραγωγοί που εφαρμόζουν ορθές πρακτικές διαχειρίσεις της μελισσοκομικής διαδικασίας, με την μικρότερη δυνατή επεξεργασία κατά την διάρκεια της τυποποίησης εξασφαλίζουν ένα μοναδικό τοπικό προϊόν που φέρνει την ποικιλία των αρωμάτων της Λεσβιακής γης στο τραπέζι.
Ένας αέναος κύκλος ανθοφορίας, διαφορετικών φυτών, σχεδόν 12 μήνες τον χρόνο, είναι αδιάκοπα στα μελίσσια του νησιού το απαιτούμενο νέκταρ για να παράγουν το μελί τους.
Κατά τους ανοιξιάτικους μήνες τα ανθοί από μηλιές, αχλαδιές, πορτοκαλιές και ροδακινιές, στους οπωρώνες του νησιού αλλά και από τα αγριολούλουδα παπαρούνες και μαργαρίτες, που δημιουργούν ολάνθιστα χαλιά σε όλη την Λέσβο ,εξασφαλίζουν χρυσαφένια μελιά ανοιξιάτικης ανθοφορίας. Αρχές Ιούνιου το ανθισμένο καστανόδασος της αγιάσου είναι υπεύθυνο για την πρώτη αμιγή ποικιλία μελιού που παράγεται στο νησί, το μελί καστανιάς με το έντονο άρωμα , το σκούρο χρώμα και την
χαρακτηριστική υπόπικρη γεύση. Το καστανόμελο έχει φανατικούς φίλους λόγο της μακράς επίγευσης του και της έντασης στην γεύση του.
Τον Ιούνιο τα μελίσσια εκμεταλλεύονται τις ανθισμένες λυγαριές, ενώ τον Αύγουστο τα μελιτώματα από τις άφθονες βελανιδιές και αμυγδαλιές σε συνδυασμό με το νέκταρ από τα ώριμα πια σύκα και σταφύλια υπόσχονται πλούσιο τρύγο μελιού στα τέλη του μήνα.
Τα ανθοί από τον κισσό, το σπαράγγι και την αλκουτζιά όπως την λένε στο νησί, τρέφουν τις μέλισσες στης αρχές του φθινοπώρου.
Κυρίως η ταπεινή αλκουτζιά, που φυτρώνει στις αρχές των δρόμων και στα χέρσα χωράφια της Λέσβου, με τα κατακίτρινα ανθοί της είναι ένα κατ’ εξοχήν γυρεοδοτικό φυτό που εξασφαλίζει την τροφή σε μια περίοδο περιορισμένης ανθοφορίας.
Τους υπολοίπους φθινοπωρινούς μήνες τα μελίσσια τρυγούν στα δάση του νησιού και στους ολάνθιστους ερεικώνες της Λέσβου. Η ερείκη είναι ένα θαμνώδες φυτό, που με τα μικρά κωδωνοειδή της ανθοί έλκει τις μέλισσες και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μελισσοκομικά φυτά στην Ελλάδα. Ο ολάνθιστος ρεικώνας στη Καράβα βορειοανατολικά από τον Μανταμάδο, εξασφαλίζει εν απόκτα καλύτερα μελιά που κυκλοφορούν στην αγορά. Το μελί ερείκης η δεύτερη αμιγής ποικιλία μελιού που παράγεται στο νησί, έχει ιδιαίτερο άρωμα, πολύ υψηλή διατροφική αξία και αποτελεί εξαιρετικό τονωτικό για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Εκτός από το εξαιρετικό μελί, οι μελισσοπαραγωγοί του νησιού παράγουν γύρη, βασιλικό πολτό, πρόπολη κερήθρα μελιού.
Γευτείτε το μελί του νησιού στην πατσέντα ,μια πίτα με καρυδιά και κανέλα, περιχυμένη με συρροή μελιού, στα μελπόμενα φοινικιά η ψαθούρια όπως τα λένε σε κάποιες περιοχές στο πατσέλη, στα κατιμέρια, τις γνώστες δίπλες, και αν πέτυχετε την περίσταση στο νυφικό μπακλαβά.
Το μελί της Μυτιλήνης <<παντρεύεται>>εξαιρετικά με τα φρέσκα τυριά του νησιού, ενώ μια παραδοσιακή συνταγή με μελί, ρίγανη και λεμονί, δημιουργεί ένα βάλσαμο για το βήχα.
ΚΡΑΣΙ
Τα κρασιά της Λέσβου ήταν περιζήτητα από την αρχαιότητα. Κατά τον Αρχέστρατο τον διεθνολόγο αρχαίο συγγραφέα και φανατικό γευσιγνώστη, το κρασί της Λέσβου ήταν το καλύτερο της αρχαιότητας.
Εάν πλούσιο γεύμα με πολλές πικάντικες γεύσεις χρειάζεται κρασί με εξίσου δυνατό άρωμα. Ενσωματωμένο λοιπόν στην γαστρονομική κουλτούρα της Λέσβου από την αρχαιότητα, το κρασί συνοδεύει άριστα μια μεγάλη ποικιλία από τοπικές συνταγές πλαισιώνοντας ιδανικά τα γεύματα και εμψυχώνοντας τις παραδοσιακές συνταγές.
ΟΥΖO
Σημαντικό ρολό στην διαμόρφωση της γαστρονομικής κουλτούρας της Λέσβου, έπαιξαν τα κοινά γλεντά, που συνοδεύονταν από ούζο και ντόπιους μεζέδες, η συμμετοχή στα οποία αποτελούσε σοβαρό κριτήριο κοινωνικής καταξίωσης του ατόμου. Έτσι, το ούζο έχει συνδεθεί με την καθημερινή ζωή στην Λέσβο, περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή στην Ελλαδα, καθως ήταν πάντοτε η απαραίτητη συνοδεία στην διασκέδαση μιας παρέας, αλλά και ενός ευρύτερου κοινωνικού κύκλου. Η ώρα του ούζου, παραδοσιακά δεν είναι ώρα φαγητου, αλλα μια τελετουργική διαδικασία . Είναι ώρα συζήτησης που λίγο – λίγο ανοίγει δρόμους επικοινωνίας. Αντίθετα από τα εισαγόμενα σκληρά αλκοολούχα ποτά, το ούζο πίνετε από συμποσιαστές, ανθρώπους δηλαδή που πίνουν μαζί ενώ ταυτόχρονα τρώνε ελαφρά και συνδιαλέγονται. Δίκαια λοιπόν χαρακτηρίζεται το ούζο <<ποτό της παρέας>> .
Το σπιτικό ούζο, συνήθως φτιάχνεται ιδιαιτέρα δυνατό με 80% οινόπνευμα. Το ούζο σερβίρετε συνήθως ως ορεκτικό ποτό, αλλά, χρησιμοποιείται και σε αρκετά κοκτέιλ. Όταν το ούζο αναμειγνύεται με νερό, γίνεται άσπρο και αδιαφανή. Αυτό συμβαίνει γιατί το γλυκάνισο, όταν αναμειγνύεται με τη κατάλληλη αναλογία αλκοόλ, διαλύεται και γίνεται διαφανες. Οταν το περιεχόμενο του αλκοόλ ελαττωθεί τα αιθέρια ελαία μετατρέπονται σε λευκά κρύσταλλα τα οποία είναι αδιαφανή.
Το ούζο το έπιναν σε μικρά κανονάκια, δηλαδή σωληνωτά ποτηράκια με χονδρό πάτο, που το κάθε ένα χωρούσε 3-5 γουλιές ούζου αναμμένο με νερό. Με αυτό τον τρόπο μπορούσαν να ελέγχουν την ποσότητα που έπιναν, αλλά και να επαναλαμβάνουν την εθιμοτυπική κίνηση του ξαναγεμίζοντας το ποτήρι με ούζο και νερό.
ΤΥΡΟΚΟΜΙΚΑ
Τα τυροκομικά είναι μια από τις βασικότερες κατηγορίες προϊόντων που παράγονται στο νησί της Λέσβου. Εδώ η κτηνοτροφία ευνοείται από τις ηφαιστιογενείς περιοχές και τα πολλά βοσκοτόπια, σε συνδυασμό με το ήπιο κλίμα. Η πλούσια ποικιλία της χλωρίδας, το έδαφος και το κλίμα επηρεάζουν την ποιότητα του γάλακτος που χρησιμοποιείται στην τυροκομία και συνεπώς και του ίδιου του τυριού. Ο ανθρώπινος παράγοντας επίσης, έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρολό στη γευστική μοναδικότητα των τοπικών τυροκομικών προϊόντων, αφού η άριστη ποιότητά τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γνώση των βιοτόπων, των συτημάτων εκτροφής των ντόπιων φυλών αιγοπροβάτων και των τεχνικών της τυροκομικής.
Η κτηνοτροφία στη Λέσβο ήταν ένα επάγγελμα που λειτουργούσε πάντα στο πλάισιο της οικογενειακλής παράδοσης και μεταφερόταν από γενιά σε γενιά. Η Λέσβος διατηρεί αναλλοίωτο το προνόμιο των ξεχωριστών τυροκομικών προϊόντων της, που παίζουν θεμελιώδη ρόλο στις τοπικές συνταγές και στη γαστρονομική κουλτούρα του νησίου.
ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΜΑΣ
• ΛΑΔΟΤΥΡΙ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ Π.Ο.Π.
• ΦΕΤΑ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ Π.Ο.Π.
• ΓΡΑΒΙΕΡΑ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ Π.Ο.Π.
• ΚΕΦΑΛΟΓΡΑΒΙΕΡΑ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ Π.Ο.Π.
• ΜΥΖΗΘΡΑ ΞΕΡΗ
Συνδυάζοντας άριστα τις παραδοσιακές τεχνοτροπίες, παράγουμε γευστικότατα τυροκομικά προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας, συνεχίζοντας επάξια την τέχνη των προγόνων μας. Όλα μας τα είδη τηρούν τις απιτούμενες πιστοποιήσεις Π.Ο.Π. και ISO και HACCP.
Ως Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (Π.Ο.Π.) νοείται το όνμα μιας περιοχής, που χρησιμοπιείται στην περιγραφή ενός αγροτικού ή κτηνοτροφικού προϊόντος που παράγεται σε αυτήν και η ποιότητα του ή τα χαρακτηριστικά οφείλονται κυρίως ή αποκλειστικά στο γεωγραφικό περιβάλλον.